złote pierścionki (III)

...wszystko się dzieje po coś, nawet nasze cierpienie,
tak myślę.że jest potrzebne...pozdrawiam.

To pytanie wciąż będzie zadawane, bo ze śmiercią
ukochanej osoby nie można sie pogodzić... Pozdrawiam
Małgosiu.

Witaj,

fakt - brzmi zagadkowo, ale przeczytałam
wyjaśnienie.

Tyle smutku jest między ludźmi...

Z podziękowaniami za pamięć i pozdrowieniami /+/

ja odczuwam ze piszesz to z perspektywy obserwatora,
i choc pozostaje glebokie wspolczucie, trudno jest
znalesc odpowiedz,...

z mojego doswiadczenia dopowiem, ze czasem lepiej
odpowiedzi nie szukac,

pozdrawiam

Dziękuję panowie za wgląd, nie wiem, czy mnie dobrze
zrozumieliście, to nie ja byłam matką, tylko
nauczycielką dziewczynki, a matka Kubo nie mogła dać
nic więcej poza pierścionkiem, bo choroba była
silniejsza od jej miłości i poświęcenia :(
Pozdrawiam Waldi, Kubo, Fluid :)

zagladam czesciej niz komentuje :)
jestes zbyt dobra zeby cagle chwalic :)

to i tak dużo bardzo dałaś ... ale serce jest
najważniejsze ...

Piękny opis dziewczęcej urody , ale to pytanie na
końcu czy było brak czasu m że nie dała ni kawałka
serca .
Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję Fluid. Miło, że zajrzałeś.
Pozdrawiam :)

bardzo ciekawy cykl, swietnie napisane, az sie boje
kolejnej odslony

Bardzo dziękuję za czytanie :*)
Aniu, Wrzosie, serdeczności ślę :)

Witaj Malgosiu.
Przeczytalam III odslony /zlote pierscionki/
Swietny przekaz i ujmujacy.
Bardzo na TAK!

Pozdrawiam serdecznie.:)

niewiele mogła lecz dała serce
wzruszający wiersz:)

Dziękuję Basiu, że zechciałaś przeczytać wszystkie
dotychczasowe części :*)
Pozdrawiam serdecznie, miłego weekendu :)

niesamowite historie i temat niebanalny. czekam na
kolejną część