Złudzenie

To była najdłuższa zima bez ciebie.
Gruba warstwa śniegu przykryła nadzieję.
Styczeń przyniósł ze sobą wiele melancholijnych wieczorów.
Wróciłeś jednak, wkradłeś się do mojego serca powtórnie, a ja nawet nie zauważyłam kiedy to się stało...Spryciarz z ciebie.
Wieczornie, namiętnie, rozbudzałeś fantazję tak,
że znów zatęskniłam za twymi aksamitnymi pieszczotami.
Zadziorny wzrok i dotyk twoich zimnogorących dłoni złożony na mych wilgotnych ustach wirował w powietrzu szukając spełnienia.
Wezbrało się morze pożądania, fale przybrały subtelnie wyostrzony kształt naszych ciał.
Westchnienia i ciche pomruki zadowoleń płynęły nocną porą.
Rozłożyły skrzydła motyle moich miłosnych pragnień, przygotowując się do lotu...
Kolorowobarwnym pędzlem fizyczności uniosłeś mnie wysoko.
Chciałam by niebo było dziś czerwone.
Chciałam by gwiazdy miały kolor twoich ognistoczerwonorozpalonych ust.
Nic nie mówiłeś, dotykałeś tylko bezszelestnie ciepłem pocałunków, zatapiałeś swe palce w warkocz moich janobrązowych włosów.
Szeptałeś do ucha czułe słowa, kołysałeś mnie westchnieniami, plotłeś korale z jarzębiny mej słabości.
Pozwoliłeś bym znów zaczęła wierzyć w miłość...

Szkoda, że to tylko lustrzane odbicie snu - iluzji.
Dlaczego nie można przez całe życie spać?

autor

szeptem

Napisany: 2008-10-29 Dodano: 2008-10-29 19:47:28

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie