Zmechanizowanie

Wyobraź sobie świat. Bez ludzi.
Świat wspaniały, w którym nikt się nie nudzi.
Świat który do szcześcia nie potrzebuje niczego.
W którym nikt nie pyta już dlaczego.

Nie ma kto pytać, bo niema ludzi.
Nie ma już złudzeń i nie ma marzeń.
Popatrz dokoła. Powiedz co widzisz.
Nie ma nic oprócz śrób, dysków-brak wydarzeń.

Czy tak miał wyglądać świat idealny?
Czy zastąpienie teori, praktyk, tym czego nie ma?
Ulepszać świat. Ulepszać dla ludzi.
A ludzi nie ma- już nikt się nie łudźi.

Fabryka, obok sklepu. Sklep obok hurtowni.
Nikt jednak nigdzie teraz już nie goni.
Nie goni, bo za czym? Za co? No i kto?
Wszędzie mechanizm. Ale to nie zło.

Miło być.. Miało. Wyszło inaczej.
Zmechanizowany świat pozbawił nas marzeń.
Miał nam pomagać, ułatwiać, udostępniać.
A zabrał nas. Czy to epidemia?

Znikneły wartości. Znikneło życie.
A autobusie automat miejsca tylko liczy.
Nie ma już niczego oprócz komputera.
Jednosta mocy, zastąpila ideał.

Dobre życie, i jego dążenia.
Zmienily świat? Nie! Jego już nie ma.
Nie ma dziś śmiechu, radości i łez.
Nie ma już nic. automat-nie pies.

wyciągnięte z zakurzonych zeszytów. gdyby świat tak się zmienił nie byłoby tulu problemów. brak uczuć byłby pomocny, a brak odczuwania braku osób wyzwoleńczy. zaczynam do niego tęsknić.

autor

Maluska151

Napisany: 2007-08-17 Dodano: 2009-08-17 22:57:02

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie