Znasz mnie tyle co liść wiatr
Znasz mnie tyle co liść wiatr,
Który przeleci przez jego ramiona.
Poruszy i odleci.
Ja jak ten wiatr,
Odlatuje...
Ale coś sprawia, że wracam,
Jak ten wiatr do liścia.
Bo jesteś wyjątkowa.
Jak ten liść,
Co podobno taki sam jak,
Tysiące innych.
A jednak coś w nim tkwi.
Że wiatr dziki co gna.
Na chwilkę go przytula.
Tworząc barwę miłości.
Bo nie ma liścia bez wiatru...
autor
czołgista
Dodano: 2008-11-05 20:51:58
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
wiatr w liściach gra swoją szumu melodie tak i liść i
wiatr to lubi Pięknie zabrzmiał wiersz o przytulonym
wietrze do liścia Brawo! Ładna poezja
Podoba mi sie porównanie, ulotna znajomość.