Znieczuleni strachem

A ja ci powiem, choć to trudno pojąć,
czemu nad Boską, górą myśl szatańska,
bo gdy się ludzie trudnej prawdy boją,
z fałszywą wiarą przyjmą próżne kłamstwa.

Strach mąci w głowie, plami duszę czystą,
gdy mu ulegniesz z sobą się poróżnisz,
zakole w oczy szara rzeczywistość
i w sen zapadniesz w swym świecie iluzji.

Tak zniewolony, pokłócony z wiarą,
godność sprzedajesz za marne srebrniki,
nim się obejrzysz stajesz się ofiarą,
na żer rzuconą, więc praktycznie nikim.

Świat przesiąkł strachem, on sieje nienawiść,
któż temu winien, jeżeli nie człowiek?
Karmionym pychą trudno prawdę strawić,
"nie czyń drugiemu, co niemiłe tobie."

autor

karat

Napisany: 2014-10-06 Dodano: 2015-01-18 14:51:18

Ten wiersz przeczytano 1918 razy

Oddanych głosów: 64

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie