...Zniewolona Tobą...

Smutek jest drzewem a jego owocami łzy...

Smutno mi tak, gdy Cie nie ma...
Umieram,gdy nie widzę twego oblicza...
Jak długo będzie jeszcze trwała ta próba życia osobno?
Ile jeszcze łez spłynie po mym policzku nim zapomnę o Tobie?

Życie stało się torturą bez Ciebie...
A ja nie potrafię już dłużej istnieć...
Nie chcę oddychać...
Serce przestało mi bić...
Oczy widzieć...
Uszy słyszeć...
Wewnętrznie ogarnął mnie duch zniewolenia...
Tobą...

autor

vena87

Napisany: 2006-11-05 Dodano: 2006-11-05 09:32:43

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie