Znów jestem

nie było mnie jakiś czas, bo musiałam coś sobie uświadomić. z nowym bagażem doświadczeń i wniosków, zmów jestem : )

Porcelanowa jej twarz, nieskazitelna odbija się znów w szkłach jego służbowych okularów.
Nie on jej nie kocha, w tym miłości nie ma wcale.
Jej zgrabne palce powoli otchylają jasne, słoneczne kosmyki włosów z twarzy, by nie kryć jej śniadego odciuniu. Delikatna jest i wolna jak ptak.
On nie zauważył, że ma nowy kolor oczu
Przecież wiosną wszystko budzi się do życia, ona chce żyć, ona ma prawo !
Ty wyciągasz z kieszeni nóż... i zabijasz.. zabijasz jej wolność jednym pocałunkiem zdrajcy.
Zabrałeś blask jej oczom..
zabrałeś połysk paznokciom
i szczęście.
Odeszłeś, zostawiając puste jej serce

` i wtedy przyszedł maj, zrobiło się gorąco. zgubiłam cały żal.. `

autor

Sylwuń

Dodano: 2007-05-04 16:15:05

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie