Znów zawiał wiatr.. Przerwał Ciszę
Wiatr przycupnął w kącie zasmucił się i
ucichł
Deszcz na skronie spadł chcę zrosić suchą
twarz
Serce już nie słucha słów a rozum mnie nie
cuci
Zastygnąć chcę i zasnuć się w ciszę Twego
oddechu
To pogrzeb jest słów?. Po co słowa?
Wszystko co los nam zesłał ból i te lata
Stoisz tu i Ja?. I TY.
Tak jak kiedyś w tamte piękne dni
Nie ma przeszkód nie ma nic
Ja i Ty.. Tacy Piękni My
Posągi Wspomnień Duszę rozmyte
Znów zawiał wiatr? Przerwał ciszę
Komentarze (1)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam