ZOMBI

natchniona
pod wpływem prawie mąki ziemniaczanej
ale
inaczej już nie umiem

puste ściany
twoja muzyka odbija się o każdy narożnik
firany od zmroku stoją na baczność
a ja rozmawiam z tobą
wpatrując się w ślimaki

to miało umierać
mówiłam przecież
lecz nie rozumiem
dlaczego tak nie jest

upiorny wstaje poranek
słońce znów nadpali pięty
bo nie zdążę uciec

nie wiem dlaczego ta trumna
jest aż tak daleko

autor

beti027

Napisany: 2008-05-20 Dodano: 2008-06-10 11:52:07

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie