Zostań...
Pozwól mi Cię zrozumieć,a już nie zabłądzę...obiecuję...
Tylko patrzę jak z oddali,znikasz pośród wspomnień szarych...znikasz z oczu moich zapłakanych...Nie umiem przestać myśleć że nie ma już Nas...Razem a jednak osobno...Ty i Ja...jak dwie krople wody,każda rzucona w inną stronę przez wiatr...Szukając siebie na wspak...Zagubione w świecie bez barw...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.