Jak ciebie nie kochać ...
Za wonności subtelne, soczystość
zieleni,
perliste poranki, złote promyki po
świcie,
wdychając aromat kawy, melancholia
znika,
w radiu śpiewa Edyta: - Kocham cię
życie.
Prozie życia mówię stop, w dłoń chwytam
gałązkę czeremchy, jej biel bije po
oczach,
w pogodnym nastroju wbiegam do ogrodu,
by wśród świergotliwych treli wziąć
udział
w pochodzie po dywanie z płatków
usłanym.
Chwal się wiosenko urodą, barwnym strojem;
dekoracyjnym kwieciem wiśni, jabłoni,
grusz,
a ja docenię ich walory, klaszcząc w
dłonie,
zachwycona efektem roślinnego anturażu.
Stąd też ogrom szczęścia we mnie i
radości;
dziękować za miłość, łaski Boże nie
przestaję,
w każdej życia dobie przez niebiosa
zsyłane.
autor
_wena_
Dodano: 2024-04-05 17:26:34
Ten wiersz przeczytano 1631 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Dziękuję Sławku. Nie narzekajmy na życie, tylko raz
przez los darowane, który też ma swoje mocne i słabe
strony. Cieszmy się tym co mamy :)
Piekny wiersz Wando.
Jednak czasem ma się życia dosyć...
Pozdrawiam
Dobrze wiesz Zenuś, że bardzo Cię lubię :))
Dziękuję bardzo Wandeczko
Zawsze służysz pomocą
Pozdrawiam serdecznie Zenek
Z wiosenną energią chwalisz życie. To zaraźliwe ;]
Pozdrawiam
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam :)
Witaj Wandziu
Dobry tytuł i treść w nim zawarta
Bo wiosna to w/g mnie najpiękniejsza pora roku " Jak
ją nie kochać"
Piękny monolog. Pozdrawiam serdecznie Zenek
No własnie, jak ją nie kochać... niczym kobieta
zmienną jest. U nas w górach po temperaturze z lata
spadł śnieg i straszą synoptycy mrozem. Pozdrawiam
zatem ciepło Wandeczko:)
Piękne, refleksyjne rozmarzenie.
Pozdrawiam serdecznie Wenuszko:)
Zakochana w wiośnie. Jak można jej nie kochać?
Pozdrawiam serdecznie:)
;)
Ten monolog fascynujący, tylko tu
"dekoracyjnym kwieciem wiśni jabłoni grusz
a ja klaszcząc w dłonie, docenię ich walory,"
dodałbym 3 przecinki, po wszystkich nazwach owoców, bo
przecież wiersz z interpunkcją.
W tej górnej/głównej strofie też ich sporo za mało.
Dziękuję kolejnym czytelnikom za wgląd do monologu i
komentarze :)
Pierwsze tchnienia wiosny :). Pozdrowienia z ukłonami
za piękny wiersz.
Szczera prawda, jak Jej nie kochać, z podobaniem
pozdrawiam ciepło.