Zostanę sama/to nic/to...

posklejać serce tyle razy już złamane,
zapomnieć o tym co tak boli,
nowy sposób na życie znależć...
możliwe? ja sobie wmawiam,ze nie umiem,
tylko użalanie nad sobą mi najlepiej wychodzi...
czemu tak jest?
co jest nie tak z moim światem i dlaczego to TY go tak zdezorganizowałeś,że nie mogę przestać myśleć o Tobie...
jesteś tacy jak inni,
tak jak inni chcesz wykorzystać to,że jestem słaba i bezbronna i że zwykle na początku odkrywam swój świat..
taka już jestem nie zmienię się od tak
nie atakuj tam gdzie mnie najmocniej zaboli!
Ostatnio taki mrok ogarnął mą duszę,że sama siebie przerażam.. co mam zrobić? zapomnieć? pamiętać?
pogrążyć się w odchłani rozpaczy słów nie wypowiedzianych?
nie powiem,że kocham, bo wiem,że odrzucenie boli najbardziej.
zostanę sama...?
to nic.
czasem wierzę,ze to tylko przeznaczeniem mym jest...

samotna i zła coraz więcej chcę, ktoś niech poda dłoń, uleczy rany co zabliżnić nie chcą się.. dziś wiem,że życie mimo wszystko cudem jest... i kocham je!

autor

isia

Napisany: 2007-03-14 Dodano: 2007-03-15 07:25:58

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie