Zostawiliśmy krwawiące łzą niebo

Wśród kłębów chmur poszarpanych,smolistych,obrazów naszego losu,
dwa ptaki sił ostatkiem frunęły,niewiadomo już gdzie,w gęstej czerni toksycznego przeznaczenia umierające.
Wypalone oczy łzami,niczym kwaśnym deszczem,gardło zżarte iskrzącym,suchym powietrza prześmiewcą,
ostatki sił i woli walki o to,co nam się należy.
Na ślepo już,gdzie poniesie zmęczony wiatr,
po wybawienie,z coraz mniejszą nadzieją,lub po zgubę w ramionach umarłych gwiazd.
Lecz stało się...czerń znikła gdzieś,tak nagle blask oczyścił skrzydła posklejane mrokiem,
oczy odrodziły się w spełnieniu,powietrze wtargnęło w wypalone nozdrza.
Dwa ptaki spotkały się w mroku i mrok żałośnie zapłakał,
zstąpiliśmy na ziemię bez zbędnego,dalszego czekania.
Zostawiliśmy za sobą krwawe łzy nieba zatrutego,co niosło nas w okowach bólu,
idziemy miękkim szlakiem,nadzy i czyści,z uśmiechem złocistym na ustach.
Podobno gdzieś tam,jest szczyt ten najwyższy,ozdobiony kwiatem ślubnym,trwaniem na wieki,
teraz znów mamy cele,szczęście nas prowadzi,nucimy melodię spełnienia.
Podobno czasem ludzie po cierpieniach doznaja oczyszczenia na zawsze już o tym samym imieniu,
patrzymy na siebie i wiemy,że chcemy już zawsze tylko siebie.
W końcu serce zaczyna bić,regenerują się rany lotu w ogniu czarnej nicości,
czyści i piękni!Zakochani!Przepełnieni największą miłością!
Jeden cel,jedno nasze przeznaczenie,
kochać się na wieczność,tulić serca swe wiecznie.
Wiecznie spełniać w swych ramionach,miłość kolorować barwą euforii,
nie wypuścić światła z ciepłego serca,być na zawsze z Z sobą.
Kocham Cię Aniele,chodżmy,czeka szczyt na zdobywców,
spełnijmy marzenia bez lęku,zdobądżmy wszystko!

autor

rebel

Napisany: 2006-12-02 Dodano: 2006-12-02 10:08:28

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie