Zwątpienie

Miłości drogi jakże poplątane.
Odnaleźć szczęście – loterii los.
Nie wierzysz jeszcze, że życie przegrane,
Zaświecił pustką wczoraj pełny trzos.

I cóż Ci teraz robić pozostaje?
Iść gdzieś daleko, udać się w nieznane,
W niepewną przyszłość, w obce dziwne kraje,
Dokąd Cię gna już życie wpół złamane.

Zgubiłeś nadzieję, straciłeś złudzenia.
Cóż wart bez wiary jest ten świat?
Nie chcesz już wierzyć w sens swego istnienia,
Świadomie zacierasz każdy własny ślad.

Nie, nie uciekasz, śmierci pragniesz raczej.
To rozwiązanie najlepsze dla Ciebie.
Nikt nie zrozumie, że chciałeś inaczej,
Nikt nie zrozumie, bo przecież nikt nie wie.

Jakże do szczęścia było bardzo blisko.
Zdawało się, że już, już kroczy...
Tak nagle utraciłeś wszystko.
Przez jedne, takie głupie oczy...

Jeszcze głębiej sięgnęłam do lamusa... :)

autor

Ela Schmitz

Napisany: 1977-10-31 Dodano: 2014-06-14 21:09:27

Ten wiersz przeczytano 777 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie