Żyć tak dalej nie mogę...

Możesz mi nie wierzyć,
w każde pisane słowo,
lecz proszę,
musisz uwierzyć,
że odżywam na nowo.
Teraz tego nie udowodnię,
nie zobaczysz mnie,
mej twarzy,
ja żyje samotnie,
a duch się nie odważy.
Chyle czoła za stracony,
nie gniewaj się,
szatynka,
raj już dawno utracony,
niewidzialna dziewczynka.
Pechem było się tak spotkać,
niestety,
życie multimedialne,
trzeba się w końcu rozstać,
bo w kalendarz walne.
Zamknę się w sobie
i co mi z tego,
wszystko będzie dzięki Tobie,
a ja nie chcę tego.
Ja to zacząłem
i ja to zakończę,
zatrzymałem się i stoję,
żyć tak dalej nie mogę.
Odważne zdania,
powiedz mi to w oczy,
szkoła latania,
tylko kto skoczy...

autor

Marpouk

Napisany: 2007-06-25 Dodano: 2007-12-23 10:29:40

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie