Życia bieg

W pajęczynie iluzjami utkanej ,
błądząc po łąkach nieznanych
Stojąc pośrodku rzeczywistości łzami zalanej,
wyprzedzając zwyciężonych i mijając husarie pokonanych .

Wciąż nowe zagadki , ciosy z każdej strony ,
biedota biegnąc gubi swe godności
Królowie nerwowo pilnują korony,
panią w niebieskim kiosku znów kolejka złości .

Pociąg życia jedzie wciąż,
a hamulec już zepsuty
Z niego szybko nie wysiada tylko wielce dzielny mąż,
a zdradliwi porażki takich czekając już podkuwają buty .

Los zdradliwy już intrygi knuje ,
herbata stygnie ,milczenie wielcy ważą
Zły trwa na szczycie , dobry wpierw się psuje,
a tu najlepsza rola czeka z najlepszą gażą.

autor

cichanuta00

Napisany: 2011-04-18 Dodano: 2011-04-18 16:13:06

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie