Życie

Życie – mam drobne pytanie -
Kiedy się zaczniesz dla mnie?
Jakie jest Twoje zadanie?
Że o powodach nie wspomnę,

Powodach udręki i troski,
Olbrzymiej mej samotności,
Czy to dla Ciebie błahostki?
Czy Ty nie masz litości?

Potrafisz tylko dręczyć,
Łapać i szarpać za kołnierz,
Pozwalasz z uśmiechem się męczyć,
Ja nie rasowy żołnierz..

Przestań prawić kazania,
Podkładać wciąż mi nogę,
Znam wszystkie Twoje ubrania,
Rozebrać Cię z nich mogę!

Będziesz nagie życie okrutne,
A ja Cię nie otulę,
Poznasz oblicze swe butne,
Kiedy w łeb strzelę Ci kulę.

Padniesz na kolana,
Roztrzaskasz jak lodu kostka,
Perfidność Twa obłąkana,
Stopi się niczym małostka.

Zatriumfuję wtedy i krzyknę,
Coś warte było życie?!
Ja w plan Twój nigdy nie wniknę!
Marzę by zabić Cię skrycie..

Nie potrafię inaczej,
Jesteś jak cierń bolesne,
Cierni nie kocha się raczej,
Tortury dają cielesne..

Zejdź mi więc z oczu!
Odejdź i zniknij!
Bądź na uboczu,
Lub wreszcie przeniknij,

Żebym Cię poczuł,
Wstąp we mnie proszę,
Bym dzielnie kroczył,
Błagania swe wznoszę…

autor

tofusz

Napisany: 2011-03-06 Dodano: 2011-03-10 19:32:15

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie