Życie

ach Życie, absurdem prowadzisz swe rządy
dobrych złem doświadczasz, złych dobrocią obdarzasz
balans swój równości nadajesz
i jako sprawiedliwość to na świat wydajesz

głupich czynisz głupszymi, a mądrych mądrzejszymi
wartościowych czynisz samotnymi, a niewartych - kochanymi

jak zrozumieć można Cię ?
jak nie poddawać wciąż się ?
jak nadzieje dać tym
którzy gubią się już w tym ?

jak pokazać, jak docenić ?
aby złe w dobre zmienić ?
jak nicość nadzieją zapełnić ?
by tę pustkę w sobie wypełnić ?

dobroci szukaj, dobrocią się kieruj
światło w ciemności odnajdź, i nim się pokieruj
niech cierpliwość i dobro orężem twym będzie
a szczęście i spełnienie odnajdziesz wszędzie

wiersz pisany był do szczególnej dla mnie osoby, ale mam nadzieję że każdy choć na chwile się tu zamyśli

autor

Míchaël

Napisany: 2009-07-22 Dodano: 2009-07-28 09:27:04

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie