życie

Mnie też już pora niedaleka, a jeszcze się nie
pojednałem. Głupi człowiek bo zawzięty.
Długich i pięknych lat życzę :):)

Takie to nasze życie w ciągłym biegu...pięknie ujęta
refleksja nad przemijaniem i pojednaniem się z
Bogiem...Pozdrawiam ciepło :)

Plus za oddanie tej smutnej bieganiny.

coraz bliżej kresu.. tak jak wszyscy, bo nigdy nie
wiadomo komu ten kres bliższy...

Każdy dzień jest inny.
nie można go powtórzyć i bisy też nie są przewidziane.

Znakomicie oddany upływ naszego czasu - od dziecięcej
ciekawości, aktywności, poprzez walkę z upływem czasu,
niezgodą na przemijanie, a wreszcie pogodzenie się ze
sobą i z Bogiem.

Ciekawa miniaturka, skłania do zadumy. Pozdrawiam
serdecznie

Refleksyjnie, z wielkim podobaniem.
Pozdrawiam serdecznie:))

Pięknie i refleksyjnie o przemijaniu.
Takie jest życie, czasu nie możemy zatrzymać.
Pozdrawiam serdecznie