życie bez tytułu

odjazd! nagle krzyknęło i rozpierzchło się migoczącym
światłem. jak w tunelach. naturalny szczenięcy
odruch: gonić, ugryźć jak najwięcej.

obstalowane różowe szyby można było tylko butem,
albo zza, jeśli wybór, to zawsze przeciw.
wódka z czekoladą czy cebula - decydował los.

jego zrządzeniem kloszard kolegą i lód na głowę.
najsilniej kusiło niepolizane, więc kaleczyliśmy języki,
a w ustach: "naprzód!" darliśmy każdą białą flagę.

tylko czasem dzwon na wieży oznajmiał czyjś kres.
teraz myślę: "niepotrzebnie. cholera, niepotrzebnie."

ale wtedy - kask na głowę; przytrzymać myśli,
na chwilę. przepustnica otwierała się zawsze na full.

kochałem, to jednak nie miało znaczenia
i tak sypiałem z adrenaliną.

dziś nadal kocham, tylko konserwanty
psują smak i wątrobę.

Żuławka Sztumska - styczeń 2009

autor

Wojciech J. Pelc

Napisany: 2009-01-02 Dodano: 2016-02-18 20:04:32

Ten wiersz przeczytano 1021 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie