Życie w kolorze

Dlaczego na świecie tak mało miejsca na miłość?
Dlaczego wszystkim co jest musi rządzić pieniądz?
Dlaczego tyle nienawiści wśród ludzi?
Dlaczego czarny kolor nam wszystko musi brudzić?

Dookoła jest przecież tyle kolorów…
Ale jakoś nikt nie dostrzega tego waloru.
Kolory dla większości są nieznane i utajone
Bo z wyboru - szarości są im przeznaczone.

A gdzie kolor zieleni – nadziei i uspokojenia?
Gdzie niebieski – pokoju i przyjaznego nastawienia?
Gdzie żółty - kolor słońca, mądrości i wytrwałości?
Gdzie fioletowy - który przyjaźni pilnuje i wolności?
Gdzie zaginął kolor optymizmu – pomarańczowy?

I ten najważniejszy wśród kolorów – czerwony
Miłości i namiętności przeznaczony?
Tak przez wielu kolor niedoceniony
A w życiu jego symbol jest jasno określony.

Kolor – kolorów…
Czyż tak nie można powiedzieć ?
Przecież miłość to najpiękniejsze uczucie na świecie
A każdy kto kocha - powinien to wiedzieć.

O ile bogatszy byłby świat
Gdyby człowiek mógł dostrzec kolorowy ład.
Przestańmy więc mieszać czarny z białym i brązowym…
I zamieńmy tę szarość na pejzaż kolorowy.

Bo jedną zasadę trzeba mieć na względzie,
Że człowiek tylko w kolorowym świecie żyć będzie.
Zawsze tak było…
Jest…
I tak będzie…

sierpień 2007r.

autor

bozenia_

Dodano: 2007-10-07 02:18:40

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie