Życie To Melodia
Rubaszny śmiech poczucia sensu,
Bezgłośny wybuch ludzkich obaw,
Płomienny rozdźwięk zatracenia,
Odległy plusk dobrego słowa.
Nieokiełznany wrzask nadziei,
Zbyt głośna nutka nienawiści,
Cichutki szept wszechmocnej wiary,
Rezonans bólu i zawiści.
Odbity echem huk upadku,
Stłumiony chór nieznacznych zdarzeń,
Niepowstrzymany szkwał przyjaźni,
Tak bliski śpiew spełnienia marzeń.
Słodkawy chichot zimnej zemsty,
Wyraźny łopot doświadczenia,
Uparty świst bezsennej śmierci,
Szemrzący oddech przeznaczenia.
Galopujący łomot wojny,
Nieśmiały tupot codzienności,
Miarowy szum podłego czasu,
Nieukojony krzyk zazdrości.
A nad tym wszystkim się przetacza,
Grzmot niepokornej nam miłości.
Komentarze (6)
Chodzi o to, ze zycie jest piekne:)
jest to ciekawy wiersz, tylko nie wiem dokładnie o co
w nim Ci chodzi.Pozdrawiam.
życie to muzyka serca
co nuty w ciało wwierca
pozdrawiam:))
Podoba mi się ten dźwięczny wiersz.
Miłego wieczoru.
Takie "armaty" wytoczone, a na koniec też grzmotnęło,
ale jakoś się z resztą zlało. Może jakby w kontraście
coś delikatnego i zwiewnego o tej miłości... Hm!
To subiektywne wrażenie, może mniej odnoszące się do
treści, a bardziej środków wyrazu :)
życie jest muzyką w:)