Życie to wielki dar
Ani (Annie2)
Życie to co roku
te same dni z kalendarzy
odliczanie wiosen i tak aż do jesieni
nieubłaganie czas zbyt szybko przemija
niczym srebrne nici utkane z babiego
lata
coraz słabszy więcej zrobić nie możesz
jeszcze coś tam się tobie przydarzy
jeszcze się może na dobre odmieni
spotkasz jedną duszę czystą i ładną
choć często nie pamiętasz już czyja
to była kiedyś wielka zasługa
że masz własny kawałek świata
wystarczy podziękować w pokorze
choćby własnymi tylko słowami
nie musi to być wcale litania długa
nawet pająki pajęczynowy zawsze ślad
zostawią zanim na wietrze przepadną
daremnie spuszczasz kurtynę milczenia
czekając na kolorowe marzenia
aby zbudować z nich zbiór dobrych rad
coś się skończyło coś się zaczęło
zawsze o świcie pryska cały czar
i wracasz do tego co już masz
usłyszysz jak serce w piersi bije
tak odmierza ludzki zegar jedną z miar
kiedy jak Syzyf kamień losu pchasz
dobry anioł skrzydłami cię przykryje
zawsze i wszędzie teraz tam i tu
nim odwiedzisz krainę spełnionego snu
życie to noc i dzień w tej samej
kolejności
i ty jako najwspanialsze dzieło
ulepione z niepojętej miłości
Maciek.J
Komentarze (21)
Wspaniały wiersz i dar.
Pozdrawiam serdecznie życząc samego dobra - Autorowi i
obdarowanej nim Annie2.
Refleksyjny, piękny wiersz.
Dobrego dnia Maćku:)
Piękny wiersz dla koleżanki z portalu i sądzą, że w
realu też Ania zasługuje na ciepełko.
Tak, życie to dar.
Może być tak, że mamy nie wiele ale dopóki trwa życie,
wszystko może się zdarzyć...
Pięknie, refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życie, to fala i przecież nie mgła.
Jest czasem muzyką, co tam gdzieś wysoko marzeniem
gra.
I kiedyś dopłynę, bez wiz i paszportów, tam do
bezpiecznego portu.
Burza i szkwał to nie dziś,
tylko spokój.
I trochę niedowierzanie, że dla mnie
coś tak niepojętnego- dla mnie ten niesamowity wiersz.
Dziękuję bardzo.
Wspaniały wiersz o przemijaniu. Nie wiemy kiedy
skończy się nasz żywot, dlatego cieszmy się życiem.
Udanego dnia z pogodą ducha:)