Żyję....

Trucizna krąży w twojej krwi, obezwładnia twój umysł,
oślepia,
ogłusza...
stajemy się niepotrzebni!!

A ja tak chce być potrzebna...
komuś,
czemuś...
Żyć dla kogoś,
czegoś...
a nie mam nic...

Patrze jak kropelka po kropelce trucizna wydobywa się,
kapie poza moje ciało...
jestem wreszcie szczęśliwa, wolna...

Kap, kap, słyszę odgłosy...
a więc słyszę??
widzę czerwień...
a więc moje oczy są zdolne patrzeć... czuje upływające ze mnie życie...
a więc jeszcze żyje

...dla wszystkich umarłych za życia..

autor

czarodziejka16

Dodano: 2004-09-14 16:18:04

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie