Żywot cnotki

Świetny, ironiczny limeryk, pozdrawiam :)

jedynie mogły one zainteresować jakiegoś archeologa

Witaj. Jesli widzimy siebie jako trofeo do zdobycia to
mozna sie obudzic z reka w nocniku. Nie powiem, nalezy
miec standarty ale jesli sa one zbyt wygorowane ...
Moc serdecznosci.

nic o cnocie nie wie,
kto nie był w Braniewie.

pozdrawiam :)

A jeden prawiczek także był z Braniewa,
wciąż czekał tej jednej, dla niej się wystrzegał.
Nie moczył, nie wtykał też nigdzie
i tak się utrzymał o cudzie.
Aż przytrafiła mu się tirówka Ewa. :)

Fajnie:-) :-)
Pozdrawiam:-)

tydzień temu mój mąż napisał o tym bajkę pt.
"Bukiet"...

ech wy faceci, ciągle ślinka leci:))
pozdrawiam

no to się pośmiałam :))) dobrej nocki :)

Oj jaka nieszczęśliwa..czego nie skosztowała,, ale
nawet nie wie co to za smaki..hi hi hi Fajny wiersz..
Pozdrawiam cieplutko..

Sama nie wie co straciła.
Z podobaniem!
:)
Zdzichu
Pozdrawiam!
Ukłony!

A to ja tez limeryk tytułem komentarza:

Z Grójca Anka nosiła skąpą kieckę,
ale także skąpiła czegoś jeszcze.
Więc za Anką gwizdali
i po głowach skrobali,
czy się stanie rozrzutna kiedyś wreszcie.


:)))

Fajny wiersz i podoba się bardzo:)pozdrawiam
cieplutko:)

Bo proszę, i po co było tyle trzymać bezużyteczne
trofea :)
Pozdrawiam z uśmiechem :*)