Żywot prosty
Iść gdzie prowadzi pewna ścieżka
Zaistnieć miłym życia gestem
Poszukać gdzie morał zamieszkał
Być tym czym jaszcze nie jestem
Uwierzyć w to czego nie ma
Co z sensu się dopiero zrodzi
poczuć że święta jest ta ziemia
Po której dobry człowiek chodzi
Rozsiewać to co owoc daje
Rozdawać temu komu trzeba
Ziemia nie będzie nigdy rajem
Gdy się nie spełni wola nieba
Pokrętne drogi wiodą wszędzie
Trudno jest znaleźć ścieżkę prostą
Gdy sprzyjająca aura będzie
Przydrożny kwiat ustąpi ostom
Dlatego z podniesionym czołem
Iść prawą drogą – wyrywać osty
Sprawiedliwości być cokołem
Wtedy się żywot stanie prosty
Komentarze (15)
wartościowy wiersz...znaleźć ścieżkę...prostą...
Wiersz interesujacy, ale sa problemy z rytmem i
dlugoscia wersow. Mozna cos zmienic i chyba bedzie
lepiej, np.
Iść gdzie prowadzi pewna ścieżka
Zaistnieć miłym życia gestem
Poszukać gdzie uczciwość mieszka
Być tym czym jeszcze wciąż nie jestem
Uwierzyć w rzeczy których nie ma
Co z sensu się dopiero zrodzi
poczuć że święta jest ta ziemia
Po której dobry człowiek chodzi
Dlatego z podniesionym czołem
Iść prawą drogą – wyrwać osty
Sprawiedliwości być cokołem
Wtedy się żywot stanie prosty
To co proste do mnie dociera, nie muszę tego na
elementy rozbierać:)
Piekne przesłanie- jakby tak było jak mówisz, byłoby
chyba lepiej na świecie.Interesujący wiersz, dobrze
napisany
Juleczko...nic mądrego nie wymyślę teraz, co mogłabym
napisać na temat Twojego wiersza... jesteś WIELKA...
Ten wiersz powinnaś zatytułować - Credo.Wspaniałe
napisany....+
Wiersz przypomniał słowa prof.Bartoszewskiego,,opłacz
sie być draniem, ale nie warto"
Julko pragnę docenic Cię za ten wiersz, jest niezwykle
mądry i pięknie napisany, gołym okiem widac że pisanie
to Twoja pasja i masz do tego ogromny talent.
Pozdrawiam
Iść przez życie prosto i z podniesionym czołem
rozsiewając wkoło to, co dobre- powtórzę za wierszem.
mądry wiersz, iść prostą równą drogą, byłoby łatwiej,
czuć świętość ziemi i być człowiekiem, gby spełni się
wola nieba ,pięnko kwiatów przejmie górę nad
chwastami.
"Sprawiedliwości być cokołem" to droga przez ciernie i
osty bo każdy sprawiedliwości widzi inaczej, więc nie
ma do niej dróg prostych. Trzeba po prostu słuchać co
mówią inni i próbować zrozumieć w miłości i
tolerancji, by nie utonąć we własnym przekonaniu i
swojej racji.
Ziemia od Zawsze jest rajem,
odkąd Wszechświat Ją stworzył,
a Życie zieleni gajem,
więc po co te osty tak mnożyć?
Nie od woli nieba zależy
Twe Życie, a od samej Ciebie,
kreujesz i masz co należy
w chwilach Twoich potrzebie.
och ,chciałabym , by twój wiersz był receptą na prosty
żywot...ale może tylko pesymizm przeze mnie przemawia.
Najlepsze jest zawsze to co proste. Niestety jak
piszesz trudno jest znaleźć ścieżkę prostą i nie
wszystkie osty dadzą się powyrywać. No, ale wtedy
można zawsze wybrać mniejsze zło, a jeśli człowiek
bardzo chce, to znajdzie tę gwiazdę, która poprowadzi
go po właściwej ścieżce...
Nic innego nie mogłem się po tobie spodziewać-wiersz
ten powinien być naszym MOTTEM na ROK 2008-to życiowe
10-Przykazań--czapka z głowy ;GC