„ Bezduszni ”
Wiersz z IV albumu wierszy " Powołanie "
Jesteśmy tacy jak zawsze a jednak inni,
w tym ludzkim dramacie nie bądźmy
niewinni,
bo przecież patrzymy bezpomocnym
wzrokiem,
co krok do kroku oddalając się kolejnym
krokiem,
bezduszni na ból i cierp tych jasnych
postaci,
w skłamanych rękach liczą się tylko
bogaci,
tak okrojeni i obdarci z własnej
wartości,
bez sprzymierzeńców i bez żadnej
miłości,
wypchani za bramy w życie nieznane,
ich żywe rozumy stały się obłąkane,
niech ten zły czas na haku zawiśnie,
a dotyk co ranił przestanie istnieć
www.facebook.pl/poetycko.Robert.M
Komentarze (2)
Nie chcemy świata, który jest bez miłości i zadaje
rany...człowiek niby wie o tym... Pozdrawiam.
Piękny wiersz.. Nie każdego ludzki dramat obchodzi.
Pozdrawiam...