Bokiem twarzy spoglądam w lustro

Rozmowa w lustrze

W niedzielny poranek widzę siebie w lustrze
Chłopak mi dobrze znany, mówię do niego
Nie jesteś nikim ważnym, zwyczajny - szary
i dobrze jest jak jest, nie jesteś od parady

Nie jesteś skarbnicą wiedzy,
wiesz mało wiele
i dobrze tobie tak, nie patrz na mnie
jak na wrota bezmyślne malowane ciele

Masz tylko to co w tobie piękne –
godziny zamyśleń
i jest tobie w tedy lepiej i
pławisz się w nich

Masz tylko i to jest cudowne
minuty uniesień
I wtedy wyglądasz
wspaniale uroczyście

Mówisz do mnie z uśmiechem
z za lustra szyby
Że uciekasz od smutku
jak ogień od wody

Mówisz że pchasz się
łokciami w kolejce po kwiaty
Sam nie wiesz, co w tobie dobre
Pewnie znasz i swoje wady

Masz chwile małe i wielkie
gdzie radości po pachy
Rzadko masz chwile słabości
Wszystko pcha ciebie do zabawy

Takim pewnie zostaniesz,
stateczny spokojny
Pragnący spokoju,
nie wchodzący z innymi w swady

Autor:slonzok

2011 04 17

autor

slonzok

Napisany: 2023-01-29 Dodano: 2023-11-29 10:36:38

Ten wiersz przeczytano 319 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie