... Bolesne Wspomnienia ...

Wiersz ten dedykuję mojej zmarłej babci ... Której ciagle mi brak ...

Kiedy byłam dzieckiem, była przy mnie
Kiedy zaczęłąm dorastać, mnie nie opuściła.
Zawsze w trudnych chwilach pocieszała mnie
Moją najlepszą przyjaciółką była.

Kiedy było mi źle ciemnymi nocami
Biegłam po cichu do jej łóżka.
W oczach z wielkimi łzami
Mówiąc: "Babciu boli mnie nóżka"

W swoim łóżku mnie położyła,
Dała coś, aby ból ukoić.
Do ręki paciorek włożyła,
Bym mogła się uspokoić.

Lecz nadszedł czas pożegnania.
Kiedy wszystko sie kończy.
Czas rozmyślania
Kiedy ból miłość i nienawiść, i łza z krwią sie łączy.

Teraz też przybiegam z łzami,
Ale nie ma nikogo.
Nie ma jej już z nami,
Tylko dusza unosi sie wysoko.

Już tylko po niej wspomnienienia zostały
A na stoliku stary wisiorek,
Obok sztuczny żonkil mały
I paciorek...

Kocham Cię ... ;(;(

autor

way_shadow

Dodano: 2007-07-26 14:57:34

Ten wiersz przeczytano 802 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie