Cień-nieodłączny wędrowca

Ten wiersz nie jest najlepszy, dopiero zaczęłam pisać.. Ale dedykuje go moim wspaniałym przyjaciółkom: Ance Zuzce Paulinom(2)

Jak zwykle za mną mój cień nieodłączny,
Zawsze wytrwale ze mną kroczy,
Mijamy ludzi, znajome twarze,
Widzimy wielu kroczy w parze.

Już pierwszy płatek spadł z nieba,
za nim następny i cała reszta.
Wokół lampki swiecą czerwono,
mysląc,że dobrą atmosferę zrobią.

Ja ide sama, zupełnie w samotności,
co nie nalezy do przyjemności.

JUŻ MNIE GŁOWA BOLI OD CZERWONOŚCI!! WIDZENIA WCIĄŻ PRZEDMIOTÓW MIŁOŚCI!

autor

*Izka*

Napisany: 2004-12-22 Dodano: 2005-02-10 19:19:41

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie