Cudem jest umieć kochać...
Nie byłeś taki jak chciałam,
nie taki jak sobie wyobrzalam.
To uczucie musiało zginąć,
musiało tak szybko minąć.
Przestałam marzyć i śnić
dla Twego spojrzenia żyć
Od dawna się nie okłamuję
Twej miłosci nie potrzebuję...
Dlaczego to tak długo trwało,
czemu serce me cierpiało?
Po co tyle łez wylałam
własną duszę oszukałam?
Zapomnieć o Tobie pragnęłam,
i do celu swego dobrnęłam.
W pamięci jednak pozostałeś,
lecz cudu nie dokonałeś...
autor
zagubiona_milosc
Dodano: 2004-12-11 18:26:19
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.