* * * ( ... czy z większą...

… czy z większą przyjemnością mówimy : „Dzień dobry „ , czy „Do zobaczenia” ?
A może wystarcza nam tylko „Żegnaj” – bez słów , ( jedynie ) milczeniem ?
Albo też unikamy spojrzeń , gestów zaproszeń – drugiej osoby – innych ludzi ;
boimy się ( nowych ? ) kontaktów – przerażeni ?
Czy to tylko lęk przed niewiadomą ?
A może jedynie ucieczka przed nowym , trudnym ( ? ) nowym ?

Chronimy się w skorupach znanych samotności.
Samotności pośród czterech ścian naszego domu.
Samotności wśród niezliczonej liczby znajomych , kolegów , koleżanek.
Samotność w tłumie …
Bezpieczni ? … tak – przed BEZPIECZEŃSTWEM !
Słabi … marni … udajemy NIE – samotność !
Okłamujemy wszystko i wszystkich !

A gdzie podziała się ( choćby ?! ) miłość ?
Gdzie przyjaźń ? …
Nie potrzebujemy …
Czyżby ? Nie potrzebujemy ? …
W jakimże to wymiarze my wszyscy żyjemy ?
A czy my w ogóle choć żyjemy ?
My przecież niczego nie potrzebujemy … ( ?! )
Tak … trwajmy w tej egzystencji ;
wyjdzie nam to na dobre …
Przecież jesteśmy samowystarczalni !
Niezniszczalni w swych skorupach !

Nienarzucona izolacja uczuć …

Nie chcemy niczego … bo … nie znamy !
A jeśli już nawet i znamy , to czujemy paniczny lek przed …
No właśnie ? Przed czym ?!
No … przed … n a m i …
T A K ? ! ( … )

bezdroze ( 1987 rok , 10 lipca ; wachta – Gdynia )

autor

bezdroze

Dodano: 2007-11-09 06:24:43

Ten wiersz przeczytano 696 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie