. Diagnoza

Nie ma za co przepraszać. To wierszoterapia przecież
;))

Dziękuję Wszystkim.
Zatrzymały mnie Wasze komentarze.
@krzemanko - ja już się zdążyłam przewartościować
kilka razy, dziękuję
@Marta - jak dobrze, że poznałam Cię przez wiersze,
nawet 5 sekund tak nie myśl o sobie :-)

całe nasze życie jest...płaczem przeszłości - przez
nią, za nią, i nią
- znowu będąc.
Trafiłaś w sedno Agata, może nie powinniśmy się
rodzić, skoro wleczemy to dzieciństwo za sobą jak
nierozpakowaną ciągle walizkę

"czas nas uczy pokory" jak śpiewa G.Łobaszewska, ale i
doświadczenie też nas tego uczy, a także
przewartościowuje wiele spraw, a i w naszych bliskich
zachodzą zmiany, bywa, że szybciej dorastają...
Bdb i wymowny wiersz, dużo zdrowia życzę Agatko.

Refleksyjnie o czasie który jest nieunikniony wraz z
przemijaniem coraz częściej słyszymy diagnozy które
musimy przetrawić i nauczyć się z tym żyć...
pozdrawiam serdecznie :-)

Przejmujące. Zdrowia jak najszybciej życzymy. M

Czytelny przekaz. Po diagnozie następuje całkowite
przewartościowanie, rzeczy pozornie ważne idą na bok,
a pozostaje to co najistotniejsze. Optymizm peelki
pomaga jej pokonywać chorobę. Nie bez znaczenia jest
wsparcie najbliższych (dobrze, że syn nauczył się
podlewać kwiaty).
Pozdrawiam serdecznie:)

Nie masz za co przepraszać. Dobry wiersz o casie,
którego na naszym brzegu Styksu mamy bardzo mało.

Piękna refleksyjna poezja z bardzo trafnym
zakończeniem.

Udany wiersz pozdrawiam