* * * ( kto moje myśli...

Kto moje myśli niepokorne zbawi
I kto zabierze je z sobą
W bezkresny błękit oceanu ?
I kto skrzydeł lotnych im doda
I w piękną podróż ku szczęściu
Z biletem tylko w jedną stronę wyprawi ?
I czy znajdzie się taki śmiałek
Który wyzwaniu temu podoła ?

Chciałbym żeby to już jutro czas się ten dokonał
Więc donośnym głosem dziś do ciebie wołam:
- Pomóż mi dobry losie !!!
I próśb moich w skupieniu wysłuchaj
A potem odpuść popełnione grzechy
I zbaw moje myśli niepokorne
I zabierz z sobą w błękit oceanu
I skrzydeł lotnych im dodaj
A na nich odfrunę . . .


Robert Kruk, 22.12.2006r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2006-12-28 08:26:04

Ten wiersz przeczytano 865 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie