Latarnik z Synopy

( D i o g e n e s )

mówią o nim człek z latarnią
szukający prawdziwego człowieka

ubrany w długi stary płaszcz
z kijem w dłoni i torbą na ramieniu
przemierzał drogi każdego dnia
z zapaloną latarnią w dłoni
która stała się symbolem
niewiary w istnienie prawdziwego człowieka

latarnik z Synopy był nędzarzem
jego dom to duża beczka
którą toczył dzień po dniu
tam i z powrotem aby pośród ludzi
nie uchodził za bezczynnego
jego płaszcz służył jako ubiór w dzień
a nocami jako posłanie

w torbie zawsze nosił kubek do picia
lecz kiedy pewnego dnia zobaczył
ze chłopiec pije z własnych dłoni
po prostu wyrzucił kubek
jego mądrości dotarły wszędzie
nawet i do Aleksandra Wielkiego
który pewnego popołudnia
zaprosił Diogenesa do siebie

- pragnę spełnić twoje życzenia

Diogenes z powaga odpowiedział:

- chciałbym abyś przesunął się panie
bo zasłaniasz mi słońce

Aleksander Wielki spojrzał mówiąc:

- gdybym nie był Aleksandrem
byłbym tylko Diogenesem

filozofia Diogenesa
to szczerość i prostota

- jeśli jesteś bogaty
jadasz kiedy zechcesz
zaś jeśli jesteś biedakiem
jadasz kiedy tylko możesz
a jedynym zwierzęciem
jakie mógłbym złożyć
w ofierze swojemu Bogu
to moje wszy

dla niego nędza to wolność
pomimo swojego ubóstwa
pozostawił po sobie bardzo wiele

14.08 – 15.08.2018.

autor

kazap

Napisany: 2018-08-15 Dodano: 2019-01-20 13:53:30

Ten wiersz przeczytano 4446 razy

Oddanych głosów: 67

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie