*** Ludzie - ludziom ***

Nie mogę już więcej spać i sens bytu swój zeszyć
Bo nie potrafię jak kiedyś życiem się cieszyć
Tak wiele bólu ludzie - ludziom zadają
oczami by mogli zabić, choć się przecież w pas kłaniają
Z odrazą patrzę na sztuczne uśmiechy przywdziane
Znieczulica i kłamstwo w nowe szaty odziane.
Świat na nowo niech zacznie ludzi miłować,
ktoś ten chory pęd do upadku musi zastopować!
Serce swe otwórz i ułóż delikatnie na dłoni,
może ktoś jeszcze to przemyśli i łez kilka uroni.
Stworzeni przecież na podobieństwo samego Boga
miłości, prawdy i szczerości, niech prowadzi droga
Stwórzmy silne miłości w życiu ramy,
byśmy mogli się spotkać u wieczności bramy.....

autor

Qmpel

Napisany: 2004-07-04 Dodano: 2004-07-04 11:30:15

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie