A może
ktoś gra na chmurach
wszystkie przesuwają się na środek nieba
zszarzałe błyszczące od potu
odchylają poły szlafroków
grad ścina czubki roślin
skacze pod nogami
aż rozświetli się w kroplach
na trawie
w nagle obcym ogrodzie
a może w nas
autor
ILL
Dodano: 2011-06-29 10:43:17
Ten wiersz przeczytano 1529 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Piekny wiersz :)
b.interesujący wiersz lILL....pozdrawiam :)
Po " burzy w sercu" mamy nadzieje na milosc.Piekna
refleksja.
Pozdrawiam serdecznie.
Obrazkowy wiersz, jeszcze nie tak dawno na żywo można
było doświadczyć (grado) bicia :)
niezwykle obrazowo:)