***( nie pozwól)

Olu,was nigdy nie pochlonie szarosc,taka mam
nadzieje.Pozdrawiam serdecznie.+++

Na pewno nie pozwoli. Śliczny wiersz.

I mam nadzieję, że nie pozwoli; po takiej prośbie nie
będzie miał sumienia.

Nadal te oczy czarują:)

"Zatrzymaj mnie nie daj mi odejść
Zapomnę cię nie będzie już nic
Cienie we mgle jak znajdę drogę
Jutro już nikt a dziś jeszcze my"
Wołaj może, jeszcze da się coś uratować...

Nie pozwoli... Ach te oczy :)

Rewelka Twoje oczy :)

krótko, a treściwie, jeśli kocha, to umie zatrzymać...

Nie pozwól zatrzymaj - Bardzo sugestywna miniaturka. O
miłość należy dbać i pielęgnować jak ogrodnik swoje
rośliny.

Olu:) Obawę przed szarością życia ma każdy...
zakochany. Króciutka forma wiersza a treści sporo,
można sobie domniemywać, czas pokaże. Ładnie napisane,
pozdrawiam cieplutko.

Swiat rozny bywa i nasza pozysja rozna na nim jest,
mimo smutkow,bolu i zdrad kochamy otaczajacy nas swiat
i lubimy byc kochane.
Wzruszajaca miniaturka.
Pozdrawiam cieplutko.

Myślę że nie pozwoli:) Taka miłość to skarb:)

przjmująca (nawet rozpaczliwa) prośba, widzę kobietę z
rozwianymi wiatrem włosami, ona tak cierpi, że aż
serce się ściska

Widzę,mże wiersz jest błaganiem, aby nie popaść w
rutynę i nie dać się szarzyźnie życia. Napisany w
ubiegłym roku zachowuje nadal swoją aktualność, sadząc
po dopisku. Proszę o przeczytanie mego autorskiego
komentarza. Pozdrawiam serdecznie.

Czasami trudno jest pielęgnować miłość, ale należy
robić wszystko aby płonęła w nas ona wiecznie, aby nie
przychodziły do głowy myśli o odejściu i szarości.
Pozdrawiam:)