PŁACZ

Dla Ewy od Mareczka

Na końcu tęczy, gdzie jest garnek złota,
Żyła sobie mała, skromna tęsknota
I chodziła samotnie po lasach i górach,
Czasem samotnie krążyła w chmurach.
I słuchała i śpiewała
Wiersze czasem układała
I pewnego razu, gdy wsłuchana w siebie,
Zaczęła gwiazdy liczyć na niebie.
Jedna, druga, trzecia... i tak do tysiąca
Choć lata nie było noc była gorąca
I gdy tak zmęczona kładła się spać,
Coś się w Niej zmieniło coś miało się stać
Bo poczuła nagle, że w tym domu jest sama,
Że nikogo nie ma i że jest niechciana
Pomyślała sobie, że znajdzie bratnie dusze
- „Dwa serca połączę – powiedziała – Muszę!”
I szukać zaczęła daleko od domu,
Wyszła i znalazła wśród okrzyków gromu,
Dwa małe, bolące, puste i złamane
I pomyślała – „Z nimi już zostanę”.

autor

Mareczek

Dodano: 2005-02-24 12:01:11

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie