Proszę o ...
rozdarte myśli na strzępy
rozwiane porywistym wiatrem
tułają się samotnie po bezdrożach
poszukując bezustannie
wyciągniętych dłoni wsparcia
przytul tak mocno do siebie
bo potrzebuję twojego ciepła
poczuć każdego dnia w sercu
bezcenny rytm życia
przygarnij zagubioną duszę
nie pozwól aby wygasł
magiczny płomień w jej wnętrzu
pozwól smakować owoce miłości
gasząc pragnienie z pucharu rozkoszy
02.02 – 03.02.2013.
autor
kazap
Dodano: 2014-06-06 11:42:23
Ten wiersz przeczytano 1580 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
pięknie dzięki za wszystkie komentarze i czas mnie
poświęcony - Dobrej nocki
pozdrowionka
Tyle czułości i ciepła, aż za serce chwyta wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:-)
Tak bardzo potrzebujemy miłości i ciepła drugiej
osoby. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Świetny wiersz.
Tylko gdzie ten puchar ? ;)
pozwoli i przytuli na pewno
pozdrawiam Karolu:)
tak dusza duszy śpiewa tuląc i ogrzewając
I to jest to Karolu...
Zawsze milej duszy
Jak jedna drugą ruszy:)))
Pozdrawiam z humorkiem:)))
- przygarnij zagubioną duszę -
pozdrawiam
Ach! jak pięknie!
Pozdrawiam serdecznie Karolu:)
taki puchar co nie gasi ognia,
ale gasi pragnienie.
Pozdrawiam serdecznie
Prośba to czy wołanie? Piękne przesłanie :)
Dlaczego - pozwól? Stawiasz się w pozycji petenta. Po
prostu - zrób to.
Miłego,
Jurek
jak można odmówić gdy ktoś tak pięknie prosi ...w tej
prośbie tyle czułych słów ...życzę spełnienia :-)
pozdrawiam
prośba szczera a marzenia hmmm