Spieszmy się...

Ona kochała pierwszy raz
Wszystko mu oddała
To była wielka przyjaźń
Gdzie on brał co mu dwała
Odrzucając tylko miłość

Jak miał wypadek
Wpadła w histerię
Dzień i noc leżała w nogach
Jego łóżka modląc się
O małe blizny
On kochał ją dymać
Wyśmiewając jej bieliznę

Zawsze go broniła
Gdy ktoś go krytykował
On po imprezach zarywać
Laski co drugą noc zasuwał

Ona mocno wierzyła
Że pomogą modliwty
I długie rozmowy
On szukał żony
Z kasą i do nieba nogach

Ona mogła mu dać srece
Ktorego nie potrzebował
Tak chciała sie zakochać
W kimś kto by ją rozumiał
On cieszył się ze ma przyjaciółkę
Co rozkłada nogi

Pewnego dnia stwierdziła
Ze ma tego dosyć
Od niego sie uwolni
Tego dnia on zmienił zdanie
Pierwszy raz przyjechał
Właśnie dla niej z kwiatami

Kiedy wbiegł do jej pokoju
Leżała w łóżku
Przykryta kołdrą
Z nienaturalnie białą twarzą
Spokojnym spojrzeniem

Mówiła cicho
Nie będę już Twoim więzieniem
Nie martw się i bądź dobry
Dziś odchodzę, nie bolało
Moje serce umarło już dawno
Dziś pomogłam tylko ciału

Odsłonił kołdrę
Krew z jej rąk przesiąkła
Przez materac
I kapnęła na bordowy dywan

autor

Niva

Dodano: 2005-02-22 08:39:35

Ten wiersz przeczytano 1379 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie