Szarość otoczenia
Szarość za oknem,
tworzy szare otoczenie.
Powoduje w głowach
nijakie myślenie.
Zamykamy się w sobie.
Z domu, mało kto wychodzi.
Każdy pragnie jasności,
życzliwości, bliskości.
Szarość osobę
niewidoczną czyni.
Smutni ludzie
na szaro są ubrani.
Twarze mają smutne
z bezsilności.
Serce ich wyrywa się
do wolności.
Wystarczy świat
ubrać w kolory,
a myśli uzyskają
radosne walory.
Wzlecą ponad szarość duszy.
W lustrze czasu
zobaczą most tęczowy.
Po nim podążą ku radości,
ogólnej życzliwości.
Na twarzy pokaże się
uśmiech serdeczny.
Każdy dzień będzie
barwny, słoneczny.
Komentarze (6)
Gdy szarość dookoła się snuje depresja do ataku się
szykuje, na przedwiośniu odnotowuje się najwięcej
zachorowań... pozdrawiam
Dobrze ujęte.
Pomimo burz szarych,
są tęczowe wieczory :)
Niebawem dni będą słoneczne, to i może uśmiech :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Świetny, życiowy wiersz pozdrawiam;)
zmienną nasza dusza jest lubi barwność lubi gest
lubi bawić się i hulać kochać się i przytulać
a co barwne radość budzi wyjdźmy na dwór gdzieś do
ludzi
niech muzyka w sercu gra a my bawmy co się w co się
da
wiosna idzie zakosami niesie kwiecie oczaruje nas
woniami
niechaj przyjdzie i niech trwa dosyć zimy bo jest zła
Aura,otoczenie nie pozostaje bez wpływu na nasze
samopoczucie.
Idealnie byłoby gdybyśmy mieli w sobie tyle
"koloru",radości, ciepła, miłości by "szarzyznę" dnia
codziennego pokryć najpiękniejszymi pastelami.Byłoby
to z korzyścią nie tylko dla nas.Wiersz mi się
podobał, zachęca do przeczytania i do refleksji.
Pozdrawiam