Twardzielom

od kiedy pamiętam towarzyszyły mi
w chwilach zachwytu i rozczarowania
czasami wprawiały w zakłopotanie
innym razem przynosiły ulgę
były ze mną w chwilach radości i smutku
i wtedy gdy się panicznie bałem
rozczulenie nie było im obce
tak samo jak nagły gniew
nawet spazmatyczny śmiech
był dla nich krótkotrwałym rajem
przychodziły zupełnie podświadomie
i były takie swojskie ludzkie
związały się zemną od chwili narodzin
i nie opuszczą mnie aż do chwili śmierci
niech więc żaden twardziel nie udaje
że ich nie ma i nie wstydzi się







łez

autor

stefan2230

Napisany: 2013-03-23 Dodano: 2013-03-23 18:16:46

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie