*** TY WE MGLE ***

przenikanie się wzajem dusz i ciał to harmonijna jedność będąca kwintesencją miłości

Stanęłaś przede mną otulona welonem z mgielnych oparów
z ziemi się wydzielających... Na Twojej aksamitnej skórze zalśniły kropelki wieczornej rosy... Roziskrzyły się w złocistych promieniach dalekich gwiazd... Miękki dywan traw ściele się pod Twoimi bosymi stopami, pieszczotliwie je otulając... Czuję drżenie Twojego ciała... Jego wewnętrzną wibrację... Czuję gorący wiew Twojego oddechu... Za chwilę poczuję dotyk Twoich warg na mojej szyi... Będziesz spijała takie same, płynące pomnie kropelki rosy, jak Twoje... Potem... Potem zakosztuję słodyczy Naszego pocałunku... Twojego pocałunku... W długim, delikatnym połączeniu będziemy języczkami smakować siebie... Spijać, aż do utraty tchu, nektar z Naszych warg... Pocałunkami pokryję całą Ciebie, rozkoszując się aromatem Twojego ciała... Będę smakował, przepojone już Tobą, kropelki rosy opadłej na Twoją skórę... Będę także rozkoszował się nieziemskim smakiem Twojej własnej rosy, zmieszanej z rosą nocy...
Zwilżone masz wszystkie wargi... Obrzmiałe pragnieniem... One rozchylają się kusząco zapraszając mnie do wniknięcia w ich głębie... Kuszą doznaniem nieznanych mi rozkoszy... Tak bardzo pragnę delektować się Twymi sokami... Ich niepowtarzalnym smakiem... Słodyczą, jakiej nigdy jeszcze nie zakosztowałem... One pobudzają moje żądze i wzmagają pragnienie Ciebie... Pragnienie naszego ze sobą spełnienia... Pragnienie zatopienia się Nas w sobie... Pragnienie... Pragnienie wszystkiego...
Twój widok wywołuję zawrót w mojej głowie... Moje myśli rozpierzchły się na wszystkie strony, pozostawiając miejsce na działanie emocji duszy... Tych nieokiełznanych, które we mnie wyzwoliłaś... A moje emocje chcą dać i wziąć wszystko... Są zachłanne... Chcą przenikać się z Twoimi emocjami... Być z nimi splątane nierozerwalnym węzłem spełnienia... Zatopić się w nich i rozpłynąć...
Powoli spływają z Twojego ciała resztki mgielnej zasłony... Opada woal kryjący Twoje boskie kształty... Jesteś tak piękna... Tak piękna, jak tylko może sobie to wyobrazić... A nawet może wyobrazić sobie takiego pięknego obrazu nie jest się wstanie... Moje zmysły chłoną Ciebie... Całą Ciebie... Upajają się tą niesamowitą rozkoszą... Ale to tylko preludium tego, co jeszcze jest przed Nami... To cudowny wstęp do tego, co będziemy we dwoje sobie chcieli wzajem dać... To... Tak... Wkroczymy poza granicę realnego pojmowania Naszych zmysłów... Przekroczymy próg świadomości... To będzie Nasze... Tylko NASZE...

napisany 11.12.2006r.

autor

HERMES

Dodano: 2007-02-03 06:42:43

Ten wiersz przeczytano 983 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie