Z UCZUĆ WAHADEŁ

W szarozielonych słów korytarzach
Błąkają myśli, gubiąc się w krzyku.
Łapią oddechy gdy na witrażach,
Ostatnie oko zawiści przykuł

Złowieszczy półmrok krzywych zwierciadeł.
Chowany w matni odbić lustrzanych.
Poprzedniej nocy z uczuć wahadeł,
Rozszarpał serca gorące ściany

I zamilkł z wrzaskiem życia jednego.
Utonął, biorąc bez pożegnania,
Ostatnie bicie dnia powszedniego,
Co się na krańcach czeluści słania.

autor

BEA

Dodano: 2007-02-10 12:29:11

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie