* (w tym ciemnym od ulicy...

w tym ciemnym od ulicy pokoju płonie słońce Italii
pod ścianą stoi Koloseum
mruczy przyjaźnie jak domowy kot
na meblach i parapetach kwitną kaktusy
wyrastają bezpośrednio z powierzchni
tu jest ich naturalne środowisko, nie potrzebują doniczek
piaszczysty dywan grzeje stopy
i brzuchy krabów rozrzuconych książek
powietrze pachnie pomarańczami i oliwkami
gdzieś tutaj musi być gaj oliwny…
i jest mnóstwo ludzi których nie widać
radosnej magii południowców


w tym smutnym pokoju
za zasłonami i zamkniętymi drzwiami
jest poeta
który nigdy nie wrócił z pewnej podróży


przez próg wślizguje się strumień
słona dłoń Adriatyku
ten kto mieszka w środku na pewno schwyci ją
i podda się

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2007-05-25 21:02:04

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie