... Wspomnienie...
...Dla Tej jedynej, co przywróciła kolory w moim życiu, ...Dla Tej, co nauczyła mnie kochać i marzyć...
Zegar tyka, ale coraz słabiej,
Prawie brak dźwięku,
Spoglądam w jego stronę,
Widzę Twoja twarz,
Twój uśmiech, słyszę Twój głos,
Czuje Twój dotyk i zapach,
Nie potrafię zapomnieć.
Nie będę już marzył,
Nie wejdę już na chmury,
Nie pójdę na spacer,
Nie pokaże Ci twoich gwiazd,
Nie spojrzę nawet na swoje.
Chce zamknąć świat w nawiasach,
Ale tylko, kiedy byliśmy razem,
Przezywać to cały czas do końca.
Tylko Ty podbiłaś moje serce,
Tylko Ty będzież w nim panować.
Zapomnieć się nie da,
Zapomnieć – nie chce.
Pamiętam jak dziś, gdy się pytałem,
Pierwszy dzień, spełnienie marzeń,
A teraz wszystko się kończy,
Kto zawinił, nieważne.
Kocham –to za mało?
Ale jak wyrazić to, co czuje?
Jesteś powietrzem, wodą, życiem,
Bez Ciebie wszystko jest szare,
Bez barw, Ty pokolorowałaś mój świat,
A teraz zlewa się wszystko w szarych
kolorach.
Nauczyłaś mnie kochać,
Nauczyłaś mnie marzyć,
…powiedz, że słyszysz, że to nie
koniec…
...nie zapomnę wspólnie spędzonych chwil, chwil, które są wszystkim, co dostałem od życia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.