WYRWANI Z LODOWEJ UWIĘZI
Kwiat zerwij dla mnie, kochany
jak wtedy, gdy z wiosny oddechem
sypałeś na włosy naręcza
białych jak śnieg przebiśniegów.
Rozpękła się zbroja srebrzysta
ziemi zakutej do kolan
głęboko wrosłych w nią wiązów,
uśpionych pod nimi snów o nas.
Wyrwani z lodowej uwięzi
wznieśliśmy się w górę, ku chmurom
na skrzydłach splecionych z miłości
zakwitłej pod szklaną skorupą.
/18.01.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-01-20 00:03:30
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
tylko prawdziwa miłośc potrafi skruszyć i stopić
lody -piekny wiersz
ale niedlugo znow wiosna.. :))) moze lepiej ..
kopułą....miast... skorupą..?!?! b.ładny poza tym .. +
Podoba mi sie te wiersz. +
Pięknie romantycznie,podoba mi się
Jak lirycznie i romantycznie...Po prostu ślicznie.
i oby płynęli dalej w myśl pieśni razem Bardzo ładny
wiersz o przerwaniu milczenia uczucia Na tak
Piękny wiersz o miłości... Piękny obraz miłości
topiącej lód i kruszącej skorupę...
Trudno jest napisać ciekawy wiersz o miłości - Tobie
się to udało, bardzo mi się podoba!
WYRWANI Z LODOWEJ UWIĘZI -pomysłowo.Pozdrawiam
ładna wizja miłości na Tak :)