Zadumanie
życie twe dawno ucichło
i cisza taka w około
liście z drzewa cicho spadają
tak zwyczajnie jeden po drugim
pustkę po tobie wypełniłam
życiem dalej się cieszę
odnalazłam to co ważne
tym samym jestem człowiekiem
nie wszystko jest czarne i białe
są także kolory pośrednie
liście opadłe na twoim grobie
mówią wszystko przemija i blednie
czuję ze ciągle jesteś gdzieś obok
i patrzysz na to co robię
pomóż czasem bo błądzę
naprowadź na dobrą mnie drogę
twoje oczy patrzą z marmuru
jak odgarniam rude liście
kładąc naszą różę czerwoną
ona jak co roku znów zwiędnie
Komentarze (21)
Róża to symbol miłości. Wiersz pełen zadumanej,
osobistej liryki.
Pozdrawiam Arek. :):)
Podpisuje sie pod Sotek...
Czas zadumy skłania nas wszystkich do refleksji nad
przemijaniem i tymi,którzy już nas opuścili.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
To taki czas na zadumanie, zatrzymanie na dłużej w
pamięci
Taką pustkę trudno wypełnić, lecz
powoli rany się zabliźniają,
tak, wiersz na czasie...
Pozdrawiam.
Refleksja bardzo na czasie.
Pozdrawiam.
"i cisza taka w około" wokoło