Ziemia
Ziemia
Ziemia Matka, czy nie wiecie
nosi garb, na plecach śmieci
jedno, wirus jej korona
jest pomięta i rozrzucona
stoi jak słup soli, jeszcze gorzej
przedtem się broniła zbożem
teraz, jest skąpana w grzechu
jak ten rybak, co brakuje mu sieci
ryby zatrute, czyja wina?
czas pomyśleć ,gdzie jest żmija
ona jest na każdej Aptece
ma swój zamiar i swój przekaz...
jej przestroga, gesty trwoga
które są, bojaźnią Pana
lewa dłoń jest podniesiona
prawe serce, to komora
one biegną zgodnym rytmem
czy też z bliska ,czy daleka
ma pokłady dobrych dni
kula Ziemi , duch czasu... rytm...
autor
kryst...
Dodano: 2020-05-03 09:40:22
Ten wiersz przeczytano 396 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dobra refleksja. Pozdrawiam:)
Dokładnie, trzeba dbać o Ziemię, bo tak wiele jej
zawdzięczamy, pozdrawiam ciepło.
Tak, Ziemia to nasza matka żywicielka i nie wolno o
tym zapominać.